συγκαθείμαρμαι

Μ

1. παθ. έχω επίσης αποφασιστεί από το πεπρωμένο

2. (με σημ. ενεστ.) συνδέομαι με κάποιον με την ίδια μοίρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + καθείμαρται «είναι από τη μοίρα γραμμένο»].